verschillen en overeenkomsten tussen de Armeense genocide en de Holocaust

Wat zijn de oorzaken voor beide genociden?

Oorzaak Armeense genocide

Eind negentiende eeuw was het rijk sterk beïnvloed door Westerse ideeën over nationalisme en patriottisme (is vaderlandsliefde). Deze ideeën ondermijnden de structuur van de millets, de verschillende geloofsgemeenschappen, van het Ottomaanse rijk. Op de Balkan vochten de verschillende christelijke groeperingen voor hun onafhankelijkheid en na de onafhankelijkheid van Bulgarije (1878) werd het duidelijk dat wellicht ook voor de Armeniërs onafhankelijkheid mogelijk was. De overwegend Armeens-orthodoxe Armeniërs eisten hervormingen, waaronder de invoering van stemrecht en een constitutionele regering, en een einde aan discriminatie van christenen. Sultan Abdul Hamid II reageerde met harde onderdrukking, wat het nationalisme van de Armeniërs deed toenemen. Uiteindelijk werden bij Jodenvervolgingen, die plaats vonden met oogluikende toelating of misschien zelfs aanmoediging  door de sultan tussen 1894 en 1896 vele tienduizenden Armeniërs gedood.

Behalve buitenlandse bemoeienis woedde er ook voortdurend een binnenlandse machtsstrijd. In 1908 vond de Jong-Turkse revolutie plaats, waarbij de Jong-Turken naar de macht grepen. De Jong-Turken bestonden uit een groep Ottomaanse officieren, die ontevreden was met het beleid van de sultan. In het begin werd deze machtsovername actief ondersteund door de Armeniërs en zij hoopten dat de nieuwe regering veel van hun problemen zou oplossen. Echter, in 1913 pleegde de extremistische vleugel van de Jong-Turken een nieuwe staatsgreep. Een triumviraat, bestaande uit Talaat Pasja, Enver Pasja en Djemal Pasja vestigde een repressieve dictatuur, gestoeld op een agressief Turks nationalisme. Spoedig bleek dat in het nieuwe Turkije, dat de Jong-Turken voor ogen stond, voor de Armeniërs geen plaats was. De Jong-Turken droomden van een groot aaneengesloten Turks rijk, dat zich uitstrekte van de Balkan tot Centraal-Azië, waarin alle Turkssprekende volkeren verenigd zouden zijn. In deze beweging, pan-Turkisme geheten, was geen plaats voor de Armeniërs en andere niet-Turkse volkeren. De Armeniërs die immers geografisch precies tussen de verschillende Turkse broedervolkeren in leefden, vormden opeens de voornaamste belemmering voor dit pan-Turkisme.

Dit samengaan van buitenlandse bemoeienis en intense binnenlandse machtsstrijd, aangewakkerd door een extreem-nationalistische ideologie, had voor de Armeniërs uiteindelijk zware gevolgen.

Oorzaak holocaust

Duitsland had de eerste wereldoorlog verloren en moest voor straf veel geld betalen aan de slachtoffer landen. Zo werd Duitsland arm. Een Duitse inwoner, Hitler, zei dat de Joden rijk waren en de andere Duitsers niet. Hij gaf de Joden de schuld van de Duitse armoede. Hitler werd lid van een kleine politieke partij, de NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche ArbeiderPartei). Die partij wilde met geweld aan de macht komen in Duitsland. Hitler kreeg toen een gevangenis straf. Daar schreef hij het boek ,,Mein Kampf.’’

Toen hij uit de gevangenis kwam werd hij de leider van de NSDAP. Toen hij aan de top stond schafte hij alle andere partijen af en gooide de mensen daarvan in de gevangenis. Hitler schafte de democratie af in Duitsland en bouwde een groot en sterk leger. De meeste Duitsers vonden dat het goed was wat Hitler allemaal deed. En ze noemden Hitler ‘’de Fuhrer’’ (de leider). Vanaf dat moment werd het leven in Duitsland voor de Joden steeds moeilijker.

Waar speelden de genociden zich af?

Waar vond de Armeense genocide plaats?

Deze genocide vond plaats in het Osmaanse rijk (zie afbeelding) en was een islamitisch rijk dat gesticht werd door de Oguz Turken onder Osman I, de stamvader van de Ottomaanse vorstenhuis en naamgever van dit rijk. was een wereldrijk tussen de veertiende en de twintigste eeuw n.Chr., en bij de grootste uitbreiding ervan besloeg het een enorm gebied in Noord-Afrika, Azië en Europa.

Waar vond de holocaust plaats?

De holocaust vond plaats in Oost-Europa (zie afbeelding). Polen, Sovjet-Unie, Hongarije, Roemenië, Tsjecho-Slowakije, Duitsland, Litouwen, Nederland, Frankrijk, Letland, Oostenrijk, Joegoslavië, Griekenland, België, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Denemarken.

Hoeveel slachtoffers zijn er gevallen?

Aantal slachtoffers Armeense genocide

Het aantal slachtoffers is erg onduidelijk en daarom ook nooit officieel vastgelegd. De meeste Turkse en westerse historici houden het op 200.000 tot 500.000 slachtoffers , Armeense en westerse historici spreken van 600.000 tot anderhalf miljoen slachtoffers.

De Amerikaanse historicus Bernard Lewis houdt het op 'vele honderdduizenden tot misschien wel een miljoen' slachtoffers. Volgens de Britse historicus Martin Gilbert ligt het aantal slachtoffers rond het miljoen, waarvan 600.000 vermoord in bloedbaden in Anatolië en 400.000 door geweld en hongersterfte tijdens deportaties naar woestijnen in het huidige Syrië en Irak. Nog 200.000 Armeniërs werden verplicht zich te bekeren tot de islam. De Britse historicus Peter Mansfield schat het aantal slachtoffers op één-en-een-kwart miljoen tot anderhalf miljoen. De Nederlandse wetenschapper Erik-Jan Zürcher houdt het op 600.000 tot 800.000 slachtoffers.  Ton Zwaan schat het aantal op 800.000 tot 1 miljoen [13] De Amerikaanse politicoloog Rudolph J. Rummel heeft berekend dat tussen 1900 en 1924 circa 1,8 miljoen Armeniërs zijn gedood.

Aantal slachtoffers holocaust

Volgens de betrouwbaarste schattingen ligt het totaal aantal vermoorde Joden tussen de 5,29 en iets meer dan zes miljoen. De meeste slachtoffers zijn gevallen in polen.

Wat voor rol hadden de machthebbers hier in?

Rol van de machthebbers tijdens de Armeense genocide

Sultan Abdul Hamid II was machthebber tijdens de armeense genocide. De regering van sultan Abdul Hamid II zijn de schuldigen van de genocide, Massamoorden op Armeniërs. De motieven van de sultan waren gelegen in het streven naar het pan-islamisme als ideologie van zijn rijk om zo de spiraal van de neergang van het Ottomaans Rijk te doorbreken. De massamoorden werden vooral gericht tegen de Armeense bevolking, maar ook Assyrische christenen werden slachtoffer van de Jodenvervolgingen. Ook Talaat was een van de machthebbers. Hij was eerst aanvankelijk apothekersassistent. Later sloot zich aan het begin van de twintigste eeuw aan bij het Comité voor Eenheid en Vooruitgang (CUP). Hij werd spoedig lid van het bestuur en naar Saloniki gestuurd, het broeinest van politieke activiteiten die gericht waren tegen de autocratie van sultan Abdulhamid II. In Saloniki werd Talaat chef van de Posterijen en de Telegrafie, wat hem in staat stelde om de communicatie tussen de CUP-afdelingen te leiden.

Rol van de machthebbers tijdens de holocaust

Hitler was machthebber in Duitsland en had veel aanhangers genoemd nazi’s. De nazi’s vonden Hitler helemaal geweldig en al z’n ideeën. Hitler had een hekel aan de joden en gaf hen de schuld ervan dat Duitsland arm was omdat het joodse volk wel rijk was wilde hij het volk uitroeien. Dus de nazi’s probeerden zo veel mogelijk joden te vermoorden en ze het leven zuur te maken.

Was er ook een ideologie die een rol speelde in de genociden?

Armeense genocide ideologie

Ja, want het rijk was sterk beïnvloed door Westerse ideeën over nationalisme en patriottisme (is vaderlandsliefde).

Holocaust ideologie

Adolf Hitler ’s ideologie: nationalisme, fascisme,  hiërarchie, militarisme, verheerlijking van geweld en Sociaal darwinisme als onderdeel van het nationaalsocialisme. Dat is in het kort de ideologie van Adolf Hitler en speelde zeker een rol tijdens de holocaust.

Hoe kwam men weg met de genocide?

Armeense genocide

Na de Eerste Wereldoorlog werd Talaat door een rechtbank in Istanboel bij verstek ter dood veroordeeld. Maar dit proces blijkt niet voldaan te hebben aan internationale rechtsnormen. Het werd door de geallieerde bezettingsmacht omschreven als travesty of justice (travestie van recht).[3] Duitsland weigerde om hem uit te leveren. In 1921 werd Talaat door de jonge Armeen Soghomon Tehlirian, als onderdeel van de geheime Armeense Operatie Nemesis, neergeschoten.

Holocaust

Door zelfmoord te plegen wist Hitler te ontkomen aan strafvervolging, zodat zijn verantwoordelijkheid voor en betrokkenheid bij de Holocaust nooit aan een gerechtelijk onderzoek is onderworpen en er nooit een gerechtelijk oordeel over is uitgesproken.

Wat deden buitenlandse grootmachten tegen de genociden?

Wat deden de buitenlandse grootmachten tegen de Armeense genocide

De wereld had maar weinig aandacht voor de genocide. Dit kwam vermoedelijk doordat er door de strenge oorlogscensuur weinig berichtgeving uit het Ottomaanse Rijk naar buiten kwam. Maar ook omdat de verschrikkingen van de loopgraven aan het westelijke front in de kranten de overhand hadden. Uitzonderingen op de kleine aandacht die toentertijd aan de genocide werd besteed waren de beschrijvingen van de Amerikaanse krant New York Times en de toenmalige Amerikaanse ambassadeur in Istanboel, Henry Morgenthau Sr. Talaat Pasha reageerde op de protesten van de Amerikaanse ambassadeur met de woorden: Je bent een Jood, deze mensen zijn christenen... Waarom kan je ons niet laten doen met deze christenen wat wij wensen? Er werd dus niet erg veel tegen gedaan.

Wat deden de buitenlandse grootmachten tegen de holocaust

Giorgio Perlasca (Como, 31 januari 1910 - Padua, 15 augustus 1992) was een Italiaanse diplomaat en verzetsstrijder.

Hij redde eind 1944 duizenden Joden van vervolging door de Hongaarse nazi's en werd door Jad Wasjem tot rechtschapene verklaard.

Oskar Schindler (Zwittau (tegenwoordig: Svitavy, Tsjechië), 28 april 1908 – Hildesheim, 9 oktober 1974) was een Sudeten-Duitse industrieel die bekend werd door zijn hulp aan Joden tijdens de Holocaust.

De munitiefabriek van Oskar Schindler in Moravië was een buitenkamp van concentratiekamp Gross-Rosen. De officiële naam was Arbeitslager Brünnlitz. Behalve de 1.000 Joodse werknemers arriveerden in Arbeitslager Brünnlitz nog eens enkele transporten met in totaal tientallen Joodse gevangenen. Veel van deze gevangenen waren er slecht aan toe en werden opgevangen in de ziekenboeg die door Emilie Schindler bestierd werd. De fabriek van Schindler zou nauwelijks iets produceren en werd op 9 mei 1945 door het Rode Leger bevrijd. Oskar en Emilie waren eerder die dag, verkleed als kampgevangenen, gevlucht naar de Amerikaanse bezettingszone uit angst voor Tsjechische partizanen die uit wraak bloedbaden aanrichtten onder de etnisch Duitse bevolking van het huidige Tsjechië.

Chiune (Sempo) Sugihara was een Japans diplomaat en consul.

Als consul in Litouwen in 1940 hielp Chiune Sugihara vele Joodse vluchtelingen aan een doorreisvisum voor Japan. Hij deed dit tegen de orders van zijn regering in. Sugihara zei de vluchtelingen dat ze hem "Sempo" moesten noemen, de Chinese lezing van de karakters in zijn voornaam, hij had ontdekt dat dit voor westerlingen veel gemakkelijker uit te spreken was. Hij verliet Kaunas als laatste buitenlandse diplomaat en stempelde zelfs hangend uit het raampje van de vertrekkende trein nog enkele visa af. Hij wordt wel de Japanse Schindler genoemd.

Raoul Gustav Wallenberg was een Zweedse diplomaat. Hij was een telg uit de invloedrijke Zweedse familie Wallenberg en is bekend geworden als de redder van 20.000 tot 100.000 Hongaarse Joden ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.