Wat gebeurde er na de genociden?

Werden de genociden ontkend of juist erkend?

Armeense genocide

De Armeense genocide word door de meeste landen en internationale organisaties (onder anderen Argentinië, Armenië, België, Canada, Cyprus, Europese Unie, Frankrijk, Griekenland, Italië, Libanon, Nederland, Polen, Raad van Europa, Rusland, Uruguay, Vaticaanstad, Zweden en Zwitserland) als een feit gezien, maar niet door iedereen.  In Frankrijk is het ontkennen van deze genocide strafbaar maar in Turkije is het juist omgekeerd. Daar is het strafbaar wanneer er door mensen de moord op Armeniërs word benoemt.

Holocaust

De holocaust ontkennen of goedpraten is verboden in Nederland en België, want het valt onder het discriminatieverbod.  In Duitsland, Canada, Frankrijk, Hongarije, Israël, Litouwen, Nieuw-Zeeland, Oostenrijk, Polen, Slowakije, Zuid-Afrika en Zwitserland is het ontkennen van de genocide in het openbaar ook  verboden. Wanneer je dit toch doet loop je de kans gestraft te worden. Sommige mensen vinden dat vrijheid van meningsuiting zwaarder zou moeten wegen.

Werden de daders gestraft?

Armeense genocide

De genocide wordt ontkent door de Turken. Ze zeggen dat er misdrijven zijn gepleegd, ook door militairen, maar dat van een vooropgezet plan om een bepaalde groep mensen uit te roeien was geen sprake. Na de wapenstilstand van 1918 en het aftreden van Talaat Pasjas regering stelden de nieuwe Turkse machthebbers een militaire rechtbank in om de daders te bestraffen. De hoofdverdachten Talaat, Enver en Djemal waren al naar Duitsland gevlucht.

Holocaust

De meningen zijn verdeeld over wie schuldig is aan de holocaust. De meeste mensen denken waarschijnlijk gelijk aan Hitler. Sommigen zeggen “het is de schuld van de Duitsers’ anderen vinden dat de Europeanen schuldig zijn. Het gaat zelfs zover dat de joden zelf de schuld ervan krijgen (geen joden, geen holocaust).

Ik denk dat Hitler hoofdschuldige is. Maar omdat Hitler zelfmoord gepleegd heeft wist hij aan zijn strafvervolging te ontkomen. Hierdoor is zijn verantwoordelijkheid voor betrokkenheid bij de Holocaust nooit aan een gerechtelijk onderzoek onderworpen en is er nooit een gerechtelijk oordeel over gemaakt.

Hoe wordt het land na een genocide opnieuw ingericht?

Armeense genocide

De hoofdverdachten Talaat, Enver en Djemal waren dus al naar Duitsland gevlucht. Dit was natuulijk niet voor niks. De politieke tegenstanders hadden de macht overgenomen. De processen die deze tegenstanders voerden in 1919 werden door de bezettende machten bestempeld als "travestie van recht" (wijziging van recht). Ze voldeden namelijk niet aan de internationale rechtsnormen. Talaat en Djemal werden later door Armeense activisten vermoord. Enver stierf tijdens nieuwe militaire avonturen in Centraal-Azië. De maatregelen die door de daders zijn ingevoerd zijn gelukkig niet later gebruikt, maar weer teruggedraaid.

Holocaust

Tijdens de holocaust zijn ontzettend veel mensen vermoord door Hitler. Na de genocide heeft hij zelfmoord gepleegd in ondergrondse bunker in Berlijn. Veel van zijn aanhangers deden dat ook of vluchtten. Maar vluchtten had niet altijd succes, want Simon Wiesenthal deed er alles voor om ze allemaal op te pakken. Hij was een bekende Joods-Oostenrijkse nazi-jager. Hij had zelf de holocaust overleefd en is in 12 concentratiekampen geweest. Hij zocht allemaal nazioorlogsmisdadigers op en bracht hun naar de rechtbank, zodat ze konden worden veroordeeld.

Voor veel joodse gevangenen in de concentratiekampen kwam de bevrijding te laat. In totaal overleefden 5.000 joden uit Nederland de kampen. Vaak waren zij maanden onderweg om naar Nederland terug te keren. Daar hoorden zij wat er met hun familieleden, vrienden en kennissen was gebeurd. De ontvangst in Nederland was niet altijd hartelijk. Veel mensen konden zich niet voorstellen wat de joden in de kampen hadden doorgemaakt en sommige mensen waren antisemitisch. Net als de overlevenden uit de kampen, moesten ook de 17.000 joodse onderduikers, die de oorlog overleefd hadden een nieuw leven proberen op te lossen. Ook bij de holocaust zijn de maatregelen die door de daders zijn ingevoerd weer teruggedraaid.

Wordt de genocide herdacht? Waarom zou dat belangrijk zijn?

Armeense genocide

Elk jaar op 24 april wordt het begin van de volkerenmoord door de Armeniërs zelf herdacht. In de Armeense hoofdstad Jerevan is een speciaal monument hiervoor geplaatst. Ook in andere landen waar Armeniërs wonen worden herdenkingen georganiseerd. Ook in Turkije worden sinds enkele jaren in verschillende steden herdenkingen gehouden. Maar de genocide word niet alleen maar herdacht op bepaalde datums. Er is ook een roman geschreven, er word muziek gemaakt en er zijn ook andere monumenten geplaatst na aanleiding van deze genocide. De roman  ‘’Die 40 Tage des Musa Daghis’’ is geschreven door de Oostenrijkse schrijver Franz Werfel in 1933 en is wereldberoemd! In Nederland is ook een monument geplaats (zie afbeelding hieronder).

Dit monument staat in Assen op Begraafplaats de Boskamp. Het plaatsen van dit monument heeft tot felle rellen en protest geleid. Turken uit binnen- en buitenland kwamen in opstand. Van tijd tot tijd verzoeken zij het monument te verwijderen, meestal met als argument dat het de Turkse ziel verwondt.

Op het Henri Michauxplein in de Brusselse gemeente Elsene staat sinds 1997 een monument ter herinnering van deze genocide.

Diamanda Galás, een Amerikaanse kunstenares en muzikante, heeft in 2003 een conceptalbum gebracht ter herinnering aan de slachtoffers van de genocide, met als titel Defixiones, will and testament.

De leden van de Amerikaanse rockband ‘’System of a Down’’ zijn van Armeense afkomst en refereren (is terugwijzen) regelmatig aan de genocide.

Holocaust

Aan deze genocide word vandaag de dag nog erg veel aandacht geschonken. Er zijn veel boeken, films en monumenten gemaakt ter gedachtenis van de volkerenmoord.  Bekende films zijn: Schindler’s List, Holocaust, La vita è bella, The Pianist en Zwartboek. Bekende boeken zijn: Is dit een mens - Primo Levi, Nacht - Elie Wiesel, Schindler's Lijst - Thomas Keneally, Het Achterhuis - Anne Frank, Strepen aan de hemel - G.L. Durlacher, Les bienveillantes (De welwillenden) - Jonathan Littell en de violen zwegen - Ramati Alexander.

Het Holocaust-Mahnmal in Berlijn is een monument ter herdenking van de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog (zie afbeelding hieronder) en door een Amerikaanse architect Peter Eisenman ontworpen.

Mijn mening:

Ik vind het erg belangrijk dat we de genocides herdenken en niet vergeten. Het is goed om stil te staan bij wat er gebeurt is en de slachtoffers te herdenken en eer geven. Maar het is meer dan alleen herinneren, het is ook vooruitzien. Samen moeten we ervoor zorgen dat dit niet nogmaals gebeurt, ervan leren en bedenken hoe we dit kunnen voorkomen. Ook brengt het herdenken van zoiets verschrikkelijks het besef dat het niet vanzelfsprekend is dat wij dit niet hoeven mee te maken en daarvoor moeten we dankbaar zijn.